Lars van Luijn | Landvast Advocaten

In de serie interviews ‘R4R-ingesprek met onze donateurs’ hebben we contact met Lars van Luijn, sinds 2016 co-founder en partner van Landvast Advocaten. Gespecialiseerd in Onroerend Goed recht en Ondernemingsrecht in brede zin.

Hallo Lars, laten we maar meteen goed beginnen. Wie ben jij?

Hahaha, wat wil je weten? Ik ben geboren en getogen in de regio Rotterdam. Daar heb ik ook gestudeerd. Maar inmiddels woon ik in de Krimpenerwaard. We wilden graag wat meer ruimte om ons heen. Maar Rotterdam blijft trekken.

Je bent advocaat. Wat is kenmerkend voor jullie dienstverlening?

We zijn prestatiegericht. Ik zou bijna willen zeggen: uiteraard. Natuurlijk zetten wij als advocaten onze volle expertise in, erop gericht om het optimale resultaat voor de cliënt te behalen. Maar wel steeds met een persoonlijke benadering, die hebben wij hoog in het vaandel staan. We zijn krachtdadig en geven reëel en eerlijk advies. We kijken goed naar wat er speelt in combinatie met de wensen van de cliënt. En eerlijk is eerlijk, als advocaat moet je in mijn ogen eigenwijs zijn en het soms beter weten.

Wat doen jullie aan je eigen marketing?

Eigenlijk niet zoveel. Onze cliënten komen via de website maar vooral ook via mond tot mond reclame. We zouden nog meer willen doen aan internetmarketing maar het ontbreekt ons gewoon aan tijd. We zouden best mooie blogs kunnen schrijven of onze dienstverlening via LinkedIn meer bekendheid willen geven maar ja, ik kom er gewoon niet aan toe.

Hoe heeft Corona invloed op de uitoefening van jullie beroep?

Zittingen worden nu ook op afstand en online gehouden. En als het toch in een rechtbank plaatsvindt, dan is alles ingericht conform de voorschriften. Bijvoorbeeld een scherm tussen mij en de cliënt. Zelf merk ik wel een grotere afstand wanneer we online zitting hebben. Ik mis bijvoorbeeld het goed kunnen doorgronden van de non-verbale communicatie. Aan de andere kant worden advocaten van de tegenpartij ook wel eens afgekapt door de rechtbank door de ‘mute knop’ en dat is wel eens een verademing. 

Merk je ook dat er zaken spelen door Corona? En zo ja, heb je daar een voorbeeld van?

Ja zeker, bijvoorbeeld in het huurrecht. Als je kijkt naar een sector als de horeca, die nu zwaar wordt getroffen, dan vinden rechters dat er sprake is van ‘onvoorziene omstandigheden’ (of soms zelfs een ‘gebrek’ in juridische zin) door de pandemie.

De vraag is dan of het bij een totale (of gedeeltelijke) lockdown reëel is om van een ondernemer steeds de volledige huur te blijven eisen? In kort gedingen is al heel veel bepaald dat de huur dan aangepast moet worden en nu zijn de eerste uitspraken in bodemzaken er. Ik noem hier de horeca maar het geldt uiteraard voor meerdere branches, waar er sprake is van een lockdown.

Is er een casus waar je heel erg trots op bent?

Oh jee, lastige vraag. Er kan er niet zo 1-2-3 één benoemen. Wat me nu te binnen schiet, zijn enkele zaken waarin ik, tegen het advies van menigeen in, mijn eigen plan trok en uiteindelijk de zaken goed afsloot. Als je een zaak goed hebt bestudeerd en je bent overtuigd van je eigen gelijk, dan moet je er voor gaan.

Als we kijken naar R4R. Wat spreekt je daarbij het meeste aan?

In het begin moest ik nog een beetje wennen. Ik ken Barbara en Robin uit de tijd dat zij, als ik mij niet vergis, bij een bedrijf werkten dat bemiddelde in juridische functies. Zo kwamen wij met elkaar in contact. Vervolgens ben ik uitgenodigd voor een bijeenkomst (ik dacht in de Tuin van de Zweedse Kerk of in NHOW) en ben ik inderdaad donateur geworden. Wat mij aanspreekt is het netwerken, de diversiteit en dat zij echt maatschappelijke en sociale impact willen maken door middel van de activiteiten die zij ondernemen.

Wat heeft je het meest geraakt van de initiatieven van R4R?

Ik kijk naar het grotere plaatje en heb er het volste vertrouwen dat de initiatieven op een integere manier vorm, inhoud en uitvoering krijgen. En voor de rest vind ik dat er mooie activiteiten plaatsvinden die inderdaad impact maken. Voorbeelden daarvan zijn het diner voor de ouderen en tot voor kort het fietsexamen.

Is er iets waarvan jij denkt dat R4R nog krachtiger gemaakt kan worden?

Eigenlijk niet. We krijgen veel mogelijkheden om met elkaar te netwerken. Ik probeer regelmatig aan te schuiven maar dat lukt niet altijd.

Is er, tot slot, nog een ‘guilty pleasure’ die je met ons wilt delen?

Je kunt het nauwelijks een guilty pleasure noemen (mijn auto denk ik wel), maar ik ben een grote fan van Noorwegen. We proberen 1 x per jaar naar onze hut in de bergen te gaan. Het geboortehuis van mijn moeder staat er ook nog en er woont eveneens nog behoorlijk wat familie. Ik voel me ook zeer aangetrokken tot Scandinavische films en series. En ik waardeer Noorse schrijvers zoals Knausgård.

Tekst: Hyacinthe van Emst
Foto: Rotterdammers 4 Rotterdammers