Marc Massar | Golfers World

In de serie interviews ‘R4R-in gesprek met onze donateurs’  hebben we contact met Marc Massar, partner bij Golfers World. Over zijn liefde voor het salesvak, zijn servicegerichtheid, het denken in oplossingen en zijn betrokkenheid bij zijn klanten.

Nou, Marc, begin maar te vertellen ….

Hoeveel tijd heb je (hahaha)? Ik ben op mijn 17e gaan werken. In Delft bij een familie die een winkel met spijkerbroeken had. Dat is het beste geweest dat me toen is overkomen. Daar heb ik de liefde en passie voor het verkopen geleerd.

Jeetje, wat mooi. Hoe kwam dat zo?

Het is een van mijn beste werkgevers geweest, om het zo maar te zeggen. Daar ben ik echt gevormd. Deze mensen wisten anderen met woorden te waarderen.

Hoe ben je daar dan ingerold?

Het was een echt familiebedrijf waar ik zelf altijd mijn spijkerbroeken kocht. Op een bepaald moment heb ik de moed verzameld om bij hen aan te kloppen en te vragen of ze nog personeel zochten. En het antwoord was: “Kom maar op vrijdag terug voor een gesprek.”

En toen?

Nou, dat gesprek ging zo goed dat ik eigenlijk meteen werd aangenomen. Ze vroegen of ik op 1 december kon beginnen en ik zei: “Ja.” Maar vervolgens stond ik buiten en dacht: “Maar dan kan ik helemaal niet.” Dus ik terug naar binnen en dit uitgelegd. En het antwoord was: “Dan begin je dus met een vrij weekend.” Prachtig toch? Uiteindelijk heb ik er 11 jaar gewerkt.

Goh, mooi zeg. Wat ben je daarna gaan doen?

Daarna heb ik ongeveer 5 jaar gewerkt in een party- en recreatiecentrum, ook in Delft. Dat waren echt tropenjaren. Daar heb ik heel hard gewerkt maar dat gaf tegelijkertijd ongelooflijk veel voldoening. En hier heb ik mijn servicegerichtheid mogen ontwikkelen. Ik kwam erachter dat ik het heel leuk vond om het anderen naar hun zin te maken.

En ergens ben je in contact gekomen met de golfsport, neem ik aan?

Ja, absoluut. Destijds had ik een relatie met een vrouw die een dochtertje had. En zij vroeg aan mij: “Ben je nog wel eens thuis?” Ik maakte natuurlijk lange dagen in de horeca. In die tijd kwam ik ook weer in aanraking met mijn oude gymleraar van de MAVO. Hij was inmiddels golfpro geworden. Hoe toevallig dat ik niet al te lang daarna een advertentie in de krant zag staan waar ze verkopers zochten voor een nieuw te openen golfzaak in Rotterdam. En ook daar werd ik meteen aangenomen.

Jeetje, wat gaaf om te horen hoe jouw pad verloopt.

Het London Golf Centre stond op de planning voor Rotterdam-Zuid. Maar het gebied zelf was nog enorm in ontwikkeling. Voor ‘onze’ zaak duurde dat net te lang dus het is niet echt van de grond gekomen. Vervolgens is het project overgenomen door de oprichters van de Jumbo en daar heb ik nog een tijdje meegedraaid.

En doorrrrr. Waar ben je toen terecht gekomen?

Inmiddels had ik een andere relatie die mij uitdaagde om voor mezelf te beginnen. Tja …. Na enig nadenken dacht ik: “Waarom niet?” Zo gezegd zo gedaan. En ik startte met een paar agentschappen. Al snel kreeg ik een eerste kledingmerk aangeboden en dat breidde zich vrij rap uit. Met mijn businesspartners had ik een goede relatie opgebouwd maar zij wilden het op een bepaald moment gaan verkopen. Ik heb toen een jaar de tijd genomen om te kijken wat ik dan wilde gaan doen. En vervolgens kwam Ed Smith op mijn pad.

Ahhhh, da’s een bekende naam.

Inderdaad, ook een donateur van het eerste uur bij R4R. Hij kwam met de vraag of ik kon helpen om Golfers World te helpen verbeteren. De rest is bijna historie, zou ik willen zeggen. Ik schreef een aanbevelingsplan en kreeg een partnership aangeboden. En dat heb ik met veel plezier geaccepteerd.

Dat doe je dus nog steeds. Enne …. de vraag die ik ook aan Ed heb gesteld …. wat is jouw handicap?

8,1. Ik speel zoveel mogelijk en plan het ook bewust in. Elk weekend probeer ik te spelen en in de zomer nog vaker. Vaak krijg ik uitnodigingen of nodig ik zelf gasten uit. Golfbaan Oude Maas is bij mij om de hoek. Zal ik je een geheimpje verklappen? Mijn partner heeft nog een betere handicap …..

Eigenlijk hadden we twee dagen geleden afgesproken voor het interview maar toen kreeg je een container binnen.

Ja, dat klopt. Dan komt een container met spullen binnen die vervolgens naar ons magazijn in Utrecht vervoerd moet worden. Met ons hele team staan we dan te buffelen. Dat versterkt de band enorm. En daarover gesproken, onze band met onze klant is ook enorm goed.

Hoe dat dan?

We hebben natuurlijk te maken met alle perikelen rondom Corona. Leveringen uit het Verre Oosten zijn onzeker of komen later dan gepland. Maar we hebben wel al de pre-orders uitgeschreven. Dus als de spullen komen, willen we meteen distribueren. Maar de vervoerders hebben het ook megadruk. Dat heeft ons ertoe gebracht om zelf een paar bussen aan te schaffen en te gaan rijden. Het grote voordeel daarvan is, is dat je de detaillist geregeld spreekt en ziet. En dat versterkt de band enorm.

Als ik jou zo hoor dan heb je zoveel hart en passie voor de zaak, dat ik me kan voorstellen dat je met de klanten meedenkt en meebeweegt, klopt dat?

Inderdaad. We zijn heel erg begaan met elkaar. We kijken nadrukkelijk ook hoe we klanten kunnen ondersteunen. Een voorbeeld is dat we in maart 2020 een container vol met travel bags binnenkregen. Tja …. En toen ging alles in lockdown. Onze omzet daalde nog net niet naar 0. Vervolgens mochten de winkels in mei weer open en toen hebben we alles heel snel uitgeleverd. In die tijd hebben we de klanten ook aangeschreven met als centrale boodschap dat we het allemaal moeilijk hebben en dat we graag met hen in verbinding blijven over hoe we samen tot een oplossing kunnen komen die voor alle partijen werkt. Dat geldt ook voor betalingsregelingen. Het versterken van de relatie staat bij ons echt voorop.

WoW! Wat een mooie filosofie. En van daaruit is het een kleine overstap naar R4R. Wat spreekt jou bij hen zo aan?

Ik ken Robin en Barbara al heel lang. Zij staan met beide benen op de grond en leveren knap werk af. Het sociale aspect is bij hen ook zeer belangrijk. Het nieuwste initiatief is ‘Jarige Job’. Bedoeld om kinderen waarvan de ouders het niet breed hebben, toch een verjaardagsbox vol verrassingen aan te kunnen bieden. En ook het golftoernooi op Seve is altijd weer een feest. Heel veel ondernemers die bij R4R betrokken zijn, golfen ook. En dat versterkt de band ook weer.

Wat heeft jou de afgelopen periode het meest geraakt met de initiatieven van R4R?

Het Oud & Herrie diner. Een nieuwjaarsdiner voor ruim 100 Rotterdamse wederopbouwers in de hangar van het Worldhotel Wings. Wat een happening.

Heb jij een idee om R4R nóg krachtiger te maken?

Eigenlijk niet. Robin en Barbara zijn enthousiast en creatief. De manier waarop zij bezig zijn, stimuleert ons allemaal om als team R4R op te treden. En binnen R4R zijn er veel wat kleinere businessgroepen. Daarbinnen weten we elkaar allemaal te vinden als we elkaar nodig hebben.

We hebben het eigenlijk nog niet over je privéleven gehad …

Al 15 jaar ben ik samen met Eveline. Zelf hebben we geen kinderen maar we hebben wel een geweldige relatie met ‘het dochtertje’ uit mijn vorige relatie. Het dochtertje is inmiddels 31 jaar en vier jaar geleden haar eigen restaurant gestart. Dan snap je dat ook zij het erg moeilijk heeft. Eveline en ik steunen haar waar we kunnen. Voor Valentijn had ze bijvoorbeeld hele leuke boxen samengesteld. Wij zijn die toen gaan rondbrengen, compleet met ballonnen en rode hartjes. Uiteraard gaan we met Pasen ook weer helpen.

Wat klinkt dat liefdevol, Marc.

Ach, weet je, op dit punt in mijn leven kan ik zeggen dat ik kan en mag zijn wie ik ben. Ik zit goed in mijn vel en ben mede gevormd door lastige periodes die ik heb meegemaakt. Ook die zijn, achteraf, heel waardevol gebleken. En daar waar ik kan, verbind ik graag met andere mensen. Zowel privé als met het team, als met onze klanten en met R4R.

 

Tekst: Hyacinthe van Emst
Foto: Rotterdammers 4 Rotterdammers